Wanneer een andere Christen je pijn doet
____

Overdenking voor 7 juli | Door John Piper | Desiring God

Dus is er nu geen verdoemenis voor hen die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar de Geest. (Romeinen 8:1)

Wat is de basis om niet tot wraak te neigen tegen Christelijke broeders en zusters die zich bekeren?

Onze morele verontwaardiging over een verschrikkelijke overtreding verdampt niet zomaar omdat de dader een Christen is. In werkelijkheid kunnen we ons juist nog meer verraden voelen. En een simpel “het spijt me” lijkt vaak helemaal niet in verhouding tot de pijnlijkheid en smerigheid van de overtreding. 

Maar in dit geval hebben we het over mede-Christenen en de belofte van Gods toorn is niet van toepassing op hen want er is “geen verdoemenis voor hen die in Christus Jezus zijn” (Romeinen 8:1). “Want God heeft [Christenen] niet bestemd tot toorn, maar tot het verkrijgen van de zaligheid, door onze Heere Jezus Christus” (1 Thessalonicenzen 5:9).

Waar zullen we ons toe wenden om onszelf te overtuigen dat er recht zal worden gedaan — dat het Christendom niet de spot drijft met de ernst van de zonde?

Het antwoord is dat we kijken naar het kruis van Christus. Alle misstanden die tegen ons gedaan zijn door gelovigen werden gewroken in de dood van Christus. Dit ligt besloten in het eenvoudige maar onthutsende feit dat alle zonden van Gods volk op Jezus werden gelegd (Jesaja 53:6; 1 Korinthe 15:3, ect.).

Het lijden van Christus was de vergelding van God van alle pijn die ik ooit van een mede-Christen heb ontvangen. Daarom neemt het Christendom de zonde niet licht. Het maakt de schade niet groter. 

Integendeel, het neemt de zonden tegen ons zo serieus dat God om het goed te maken Zijn eigen Zoon gaf om meer te lijden dan we iemand hebben kunnen laten lijden voor wat ze tegen ons gedaan hebben.

__