Volhouden als gehoorzamen pijn doet
____
Overdenking voor 28 juni | Door John Piper | Desiring God
Terwijl wij het oog gericht houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof. Hij heeft om de vreugde die Hem in het vooruitzicht was gesteld, het kruis verdragen. (Hebreeën 12:2)
Wat geloof presteert is soms onuitsprekelijk moeilijk.
In zijn boek Miracle on the River Kwai, verteld Ernest Gorden het waargebeurde verhaal van een groep krijgsgevangenen die tijdens de Tweede Wereldoorlog aan de Birma Spoorweg werkten.
Aan het einde van elke dag werden de gereedschappen van de werkgroep verzameld. Op een keer riep een Japanse bewaker dat er een schep miste en eiste te weten wie deze gestolen had. Hij begon te razen en te tieren, hij riep in een paranoïde woede de schuldige op om een stap naar voren te zetten. Niemand bewoog. “Allemaal sterven! Allemaal sterven!” schreeuwde hij terwijl hij de trekker spande en zijn loop op de gevangenen richtte.
Op dat moment stapte er een man naar voren en de bewaker knuppelde hem dood met zijn geweer terwijl hij daar stil stond. Toen ze terug keerden naar het kamp werden de scheppen weer geteld en er ontbrak er geen.
Wat ondersteund de wil om te sterven voor anderen terwijl je onschuldig bent? Jezus werd gedragen en gesteund in Zijn liefde voor ons door “de vreugde die Hem in het vooruitzicht was gesteld.”
Genade betekend dat het object iets niet verdiend. Dus ik zal niet zeggen dat Jezus zijn hoop vestigde op genade. Ik wil alleen zeggen dat Hij zijn hoop vestigde op toekomstige zegen en vreugde en dat droeg en ondersteunde Hem in liefde door Zijn lijden.
Wanneer we Hem hierin volgen — wat we zouden moeten — is die zegen en vreugde voor ons genade — toekomstige genade. Als een mens deed Hij voor hoe we ons kruis op moeten nemen en Hem moeten volgen op de weg van liefde naar Golgotha. Jezus vertrouwde Zichzelf toe aan Zijn Vader (1 Petrus 2:23) en vestigde Zijn hoop op de opstanding, alle vreugde van de hereniging met Zijn Vader en de verlossing van Zijn volk.
__