Schaduwen en stromen
____

Overdenking voor 26 augustus | Door John Piper | Desiring God

De heerlijkheid van de HEERE zij voor eeuwig, laat de HEERE Zich verblijden in Zijn werken. Aanschouwt Hij de aarde, dan beeft hij, raakt Hij de bergen aan, dan roken zij. Ik zal voor de HEERE zingen in mijn leven, ik zal voor mijn God psalmen zingen, mijn leven lang. Mijn overdenking van Hem zal aangenaam zijn, ík zal mij in de HEERE verblijden. (Psalm 104:31-34)

God verheugt zich in het werk van de schepping, omdat ze voorbij zichzelf naar God zelf wijst. 

God heeft haar voor ons geschapen zodat we verwonderd en onder de indruk kunnen zijn van Zijn werk. Maar niet voor het belang van de schepping. Hij wil dat we naar de schepping kijken en zeggen: Als het werk van Zijn vingers (alleen Zijn vingers! Psalm 8:4) zo vol van wijsheid, kracht, grootsheid, majesteit en schoonheid is, hoe zal deze God dan zelf zijn!

Dit is maar de achterkant van Zijn heerlijkheid, als het ware gezien door een donkere bril. Hoe zal het zijn om de Schepper zelf te zien! Niet Zijn werken! Miljarden sterrenstelsels zullen de ziel van een mens niet verzadigen. God en God alleen is het doel van de ziel. 

Jonathan Edwards drukte het als volgt uit: 

De vreugde van God is het enige geluk waarmee we onze zielen kunnen verzadigen. Naar de hemel te gaan om volledig van God te genieten is oneindig veel beter dan de meest aangename accommodatie hier… Dit zijn maar schaduwen; maar God is de substantie. Dit zijn maar verspreide stralen; maar God is de zon. Dit zijn maar stromen; maar God is de oceaan. 

Daarom eindigt Psalm 104 (verzen 31-34) op deze manier, met de focus op God zelf. Uiteindelijk zijn het niet de zeeën of de bergen, de heuvels of de waterspinnen, de wolken of de enorme sterrenstelsels die ons hart breken in verwondering en onze monden vullen met eeuwige lofprijzing. Het zal God zijn.

__