Overdenking voor 22 oktober 2014 | Door John Piper | Desiring God

Daarom, zoals de gemeente aan Christus onderdanig is, zo behoren ook de vrouwen in alles hun eigen mannen onderdanig te zijn. Mannen, heb uw eigen vrouw lief, zoals ook Christus de gemeente liefgehad heeft en Zich voor haar heeft overgegeven. (Efeze 5:24—25)

God heeft een patroon van liefde gevormd in het huwelijk. 

De rollen van man en vrouw zijn niet hetzelfde. De man moet in het bijzonder letten op Christus als Hoofd van de gemeente. De vrouw moet in het bijzonder letten op de gemeente als onderdanig aan Christus. 

Als we dit doen beginnen de zondige en schadelijke gevolgen van de zondeval zich te herstellen. De val veranderde het liefdevolle leiderschap van de man soms in een vijandige overheersing en soms in een luie onverschilligheid. De val veranderde de vrouwelijke intelligente en vrijwillige onderwerping soms in een manipulative onderdanigheid en soms in een brutale ongehoorzaamheid.

De verwachte verlossing bij de komst van Christus is niet de ontmanteling van de geschapen orde van liefdevol leiderschap en vrijwillige onderwerping maar een herstel daarvan. Vrouwen, verwissel je gevallen onderwerping met de onderwerping zoals God het bedoelde voor de gemeente! Mannen, verwissel je gevallen leiderschap met het leiderschap wat God bedoelde in Christus!

Ik vind in Efeze 5: 21–33 deze twee dingen: (1) een weergave van het Christelijke Hedonisme in het huwelijk (2) de richting van haar impulsen.

Vrouwen, zoek je vreugde in de vreugde van je man door de Gods bestemde rol als leider in je relatie te bevestigen en in ere te houden. Mannen, zoek je vreugde in de vreugde van je vrouw door de verantwoordelijkheid te accepteren om te leiden zoals Christus de gemeente leidt en Zichzelf voor haar heeft overgegeven. 

Ik wil graag getuigen van Gods goedheid in mijn leven. Ik ontdekte het Christelijke Hedonisme in het jaar dat ik getrouwd ben, in 1968. Sindsdien hebben Noël en ik, in gehoorzaamheid aan Jezus, zo hartstochtelijk als we konden gezocht naar de diepste en meest blijvende vreugde mogelijk. Alles te gebrekkig, soms halfslachtig, hebben we onze eigen vreugde gevonden in de vreugde van elkaar. 

En we getuigen samen: voor hen die trouwen is dit het pad naar het verlangen van het hart. Voor ons is het huwelijk een matrix voor het Christelijke Hedonisme. Zoals we beiden streven naar vreugde in de vreugde van de ander vervullen we onze door God bestemde rol, het mysterie van het huwelijk als een gelijkenis van Christus en de gemeente openbaart Zijn grote heerlijkheid en onze grote vreugde. 

__