Overdenking voor 10 December | Door John Piper | Desiring God

Toen zij de ster zagen, verheugden zij zich met zeer grote vreugd. En toen zij in het huis kwamen, vonden zij het Kind met Maria, Zijn moeder, en zij vielen neer en aanbaden Het. Zij openden hun schatkisten en brachten Hem geschenken: goud en wierook en mirre. (Mattheüs 2:10–11)

God wordt niet door mensenhanden gediend alsof Hij iets nodig heeft (Handelingen 17:25). De gaven van de wijzen zijn geen vorm van hulp of behoefte-voldoening. Het zou een vorst onteren als buitenlandse bezoekers met koninklijke hulppakketten kwamen.

Ook zijn deze geschenken geen steekpenningen. Deuteronomium zegt dat God geen steekpenningen aanneemt. Wat betekenen ze dan? Hoe zijn die geschenken aanbidding?

De geschenken zijn versterkers van het verlangen naar Christus zelf op vrijwel dezelfde manier als vasten dat is. Wanneer je op deze manier een geschenk aan Christus geeft is het een manier om te zeggen: “De vreugde die ik nastreef (vers 10!) is niet de hoop om van U rijk te worden. Ik ben niet naar U toegekomen voor Uw gaven maar voor Uzelf. En dit verlangen versterk en laat ik nu zien door deze dingen op te geven, in de hoop dat ik meer van U zal genieten, niet van deze dingen. Door aan U te geven wat U niet nodig hebt en waar ik van zou kunnen genieten zeg ik ernstiger en authentieker: ‘U bent mijn schat, niet deze dingen.’”

Ik denk dat God aanbidden met goud, wierook en mirre dat betekent. 

Ik hoop dat God de waarheid van deze tekst zal gebruiken om in ons een verlangen te ontwaken voor Christus Zelf. Zodat we met ons hart kunnen zeggen: “Heere Jezus, U bent de Messias, de Koning van Israel. Alle volken zullen komen en voor U buigen. God gebruikt de wereld om er voor te zorgen dat U aanbeden wordt. Daarom schrijf ik, welke tegenstand ik ook zal ondervinden, U alle gezag en waardigheid toe, en ik breng U mijn geschenken om te zeggen dat U alleen mijn hart kunt verzadigen, niet deze dingen.”

__