Gods doel met omwegen
____

Overdenking voor 25 mei | Door John Piper | Desiring God

En alles wat u doet met woorden of met daden, doe dat alles in de Naam van de Heere Jezus, terwijl u God en de Vader dankt door Hem. (Kolossenzen 3:17)

Heb je jezelf ooit afgevraagd wat God doet wanneer je iets bent verloren wat je hard nodig hebt en het op de verkeerde plaats zoekt? Hij weet precies waar het is, en Hij laat je op de verkeerde plaats zoeken.

Ik had een keer een citaat nodig voor een nieuwe editie van mijn boek Verlangen naar God. Ik wist dat ik het gelezen had in een boek van Richard Wurmbrand. Ik dacht dat het in zijn dagboek Reaching Toward The Heights stond. Ik kon het bijna zien staan aan de rechterkant van de tegenoverliggende bladzijden. Maar ik kon het niet vinden. 

Maar terwijl ik aan het zoeken was, werd ik vastgenageld aan een bladzijde, de overdenking voor 30 november. Toen ik het las zei ik: “dit is een van de redenen die ik had om te blijven zoeken naar mijn citaat.” Hier stond een verhaal, niet voor mij maar voor ouders met gebroken kinderen. 

Het hebben van gebroken kinderen is als het zoeken op de verkeerde plaatsten voor dat wat je verloren hebt en niet kunt vinden. Waarom? Waarom? Waarom? Dit was de onverwachte beloning op de “verloren” momenten.

In een tehuis voor gehandicapte kinderen werd Catherine twintig jaar verzorgd. Het kind was vanaf het begin [geestelijk gehandicapt] en had nooit een woord gesproken, ze vegeteerde alleen. Ze keek rustig naar de muur, of ze maakte vreemde bewegingen. Haar hele leven bestond uit, eten, drinken en slapen. Het leek alsof ze niet deelnam aan wat er om haar heen gebeurde. Een been moest geamputeerd worden. De verzorgers wensten Cathy het beste en hoopten dat de Heere haar snel naar Zich toe zou halen. 

Op een dag riep de dokter de directeur om snel te komen. Catherine lag op sterven. Toen ze samen de kamer in kwamen konden ze hun zintuigen niet geloven. Catherine zong Christelijke gezangen die ze gehoord en opgepikt had, juist de gezangen die geschikt waren voor een sterfbed. Ze herhaalde telkens weer het Duitse gezang: “Waar vind de ziel haar vaderland, haar rust?” Ze zong voor een half uur met een verheerlijkt gezicht, toen stierf ze stil. (Uit: The Best Is Still to Come, Wuppertal: Sonne und Shild)

Is iets wat gedaan wordt in de Naam van Christus echt verspilling?

Mijn gefrustreerde en vergeefse zoektocht naar wat ik dacht nodig te hebben was niet verloren. Het zingen voor het gehandicapte kind was niet verloren. En jou pijnlijke, onverwachte omweg was geen verspilling — niet als je wacht op het onverwachte werk van de Heere en doet wat je moet doen in Zijn Naam (Kolossenzen 3:17). De Heere werkt voor hen die op Hem wachten (Jesaja 64:4).

__