Logo
Elfde-uur doorbraken


Overdenking voor 7 februari | Door John Piper | Desiring God

Elfde-uur doorbraken

Heere, denk aan mij, als U in Uw Koninkrijk gekomen bent. (Lukas 23:42)

Als je al heel lang hebt geprobeerd te veranderen en daar nog niet in bent geslaagd, is dat één van de grootste hoop doders.

Je kijkt terug en zegt: Wat is het nut? Zelfs als ik een doorbraak zou ervaren, zou er nog steeds maar weinig tijd zijn om op een nieuwe manier te leven, dat zou niet veel verschil meer maken in vergelijking met de vele decennia van mislukking. 

De voormalige rover (de dief naast Christus aan het kruis) leefde nog ongeveer een uur voor hij stierf. Hij was veranderd. Hij leefde aan het kruis als een nieuw mens met nieuwe benaderingen en  handelingen (er werd niet meer gespot). Maar 99.99% van zijn leven was verspild. Deden die laatste uren van nieuwheid er toe?

Ze doen er oneindig toe. Deze voormalige rover, net als wij allemaal, zal voor de rechterstoel van Christus staan en rekenschap afleggen van zijn leven. “Want wij moeten allen voor de rechterstoel van Christus openbaar worden, opdat ieder vergelding ontvangt voor wat hij door middel van zijn lichaam gedaan heeft, hetzij goed, hetzij kwaad” (2 Korinthe 5:10). Hoe zal zijn leven getuigen op die dag van zijn wedergeboorte en vereniging met Christus?

De laatste uren zullen het verhaal vertellen. Deze man was nieuw. Zijn geloof was echt. Hij was werkelijk verenigd met Christus. Christus’ gerechtigheid is zijn gerechtigheid. Zijn zonden zijn vergeven.

Dat is wat zijn laatste uren in het laatste oordeel zullen verkondigen. Zijn verandering was belangrijk. Het was en het is een heerlijk getuigenis van de kracht van Gods genade, de realiteit van zijn geloof en de vereniging met Christus.

Nu terug naar de strijd om te veranderen. Ik zeg niet dat worstelende gelovigen als de onbekeerde rover zijn. Ik zeg alleen dat de laatste jaren en uren van ons leven belangrijk zijn.

Als we in de laatste 1% van ons leven een overwinning behalen op een langdurige zondige gewoonte of een pijnlijk defect in onze persoonlijkheid, dan zal dat een heerlijk getuigenis zijn van de kracht van genade; en het zal een extra getuige (niet de enige) zijn in het laatste oordeel van ons geloof in Christus en onze vereniging met Hem.

Houd moed, worstelaar. Blijf vragen, zoeken en kloppen. Houd je ogen op Christus. Als God verheerlijkt wordt door rovers op het laatste moment te redden, heeft Hij zeker Zijn redenen om jou tot nu te laten wachten op de doorbraak waar je decennia lang naar hebt gezocht. 

__