Overdenking voor 28 november 2014 | Door John Piper | Desiring God

Want zij hebben, hoewel zij God kennen, Hem niet als God verheerlijkt of gedankt, maar zij zijn verdwaasd in hun overwegingen en hun onverstandig hart is verduisterd. (Romeinen 1:21)

Als dankbaarheid uit het menselijke hart opwelt voor God, wordt Hij groot gemaakt als de rijke bron van onze zegen. Hij wordt erkend als gever en weldoener en daarom als heerlijk.

Maar als de dankbaarheid niet in ons hart opwelt om Gods grote goedheid voor ons, betekent dat waarschijnlijk dat we Hem geen compliment willen geven; we willen Hem niet grootmaken als onze weldoener.

En er is een zeer goede reden dat mensen van nature God niet willen grootmaken door dankzegging of willen verheerlijken als weldoener. De reden is dat het ten koste gaat van eigen eer, en alle mensen houden van nature meer van hun eigen eer dan van de eer van God.

De wortel van alle ondankbaarheid is de liefde voor onze eigen grootheid. Want echte dankbaarheid geeft toe dat we de begunstigden zijn van een onverdiende erfenis. Wij zijn kreupel en we leunen op de kruisvormige kruk van Jezus Christus. We zijn verlamden en we leven van minuut tot minuut in de ijzeren long van Gods genade. We zijn kinderen, slapend in de wandelwagen van de hemel. 

De natuurlijke mens haat het om zo van zichzelf te denken, als een onwaardige begunstigde, een verlamde, een kreupele, een kind. Ze beroven hem van zijn eer door alle eer aan God te geven.

Daarom, omdat de mens van zijn eigen eer houdt, zijn eigen zelfredzaamheid prijst en het haat om zichzelf te zien als zonde-ziek en hulpeloos, zal hij nooit echte dankbaarheid voelen voor de ware God en daarom zal hij God nooit grootmaken maar alleen zichzelf.

"Wie gezond zijn, hebben geen dokter nodig, maar wie ziek zijn. Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen tot bekering te roepen, maar zondaars" (Markus 2:17).

Jezus heeft niets te doen voor degenen die volhouden dat ze gezond zijn. Hij eist iets groots: dat we toegeven dat we niet groot zijn. Dit is slecht nieuws voor arrogante mensen, maar woorden van honing voor degenen die hun poppenkast van zelfvoorziening opgeven en God zoeken.

__