Logo
De onoverbrugbare kloof


De onoverbrugbare kloof
____

Overdenking voor 5 juli | Door Charles Spurgeon
 

En bovendien is er tussen ons en u een grote kloof aangebracht, zodat zij die van hier naar u zouden willen gaan, dat niet kunnen en ook zij niet die vandaar naar ons zouden willen gaan. (Lukas 16:26)

Lees verder 2 Thessalonicenzen 1:5—12.

De hemel is rust, volmaakte rust — maar in de hel is er geen rust. Het is werken in het vuur, geen verlichting, geen vrede, geen slaap, geen kalmte, geen stilte. Daar is de eeuwige onophoudelijke storm en de eeuwige orkaan. 

In de ergste ziekte is soms verademing, pijnlijke krampen maar dan een onderbreking van rust. Er is geen onderbreking in de kwelling van de hel. De angstaanjagende muziek van de eeuwige smeekbede heeft niet één stilte in zich. Het blijft maar doorgaan met de razende strijd, het stof, het bloed, het vuur en de rookdampen.

Maar de hemel is een plaats van vreugde, daar raken gelukkige vingers hemelse akkoorden. Daar zingen vreugdevolle geesten dagen zonder nacht hosannas. In de hel is geen vreugde. De muziek daar is het gekreun. In plaats van vreugde zijn daar pijnscheuten. In plaats van zoete gemeenschap is daar beknelling. In plaats van volkomen geluk is daar alles droefgeestig.

Nee, ik kan het niet overdrijven, dat is onmogelijk. Ik kom niet aan de akelige feiten toe, daarom sla ik die maar over. Niets van de hemelse vreugde kan ooit in de hel komen. De hemel is de plaats van zoete gemeenschap met God.

“Daar zien ze Zijn gezicht,
En zondigen niet meer;
Ze drinken van de stroom,
Genade en plezier.”

Er is geen gemeenschap met God in de hel. Er zijn gebeden, maar die worden niet verhoord. Er zijn tranen, maar die worden niet aangenomen. Er wordt geschreeuwd om medelijden, maar het is een gruwel voor de Heere.

God wil niet dat er iemand verloren gaat, Hij wil dat iedereen zich tot Hem bekeerd en leeft. Maar als die genade geweigerd wordt, is de eeuwige wraak het deel.

Ter overdenking: Er is een weg terug naar God van de donkerste paden van de zonde. Maar de enige weg is van de aarde naar de hemel. Er is nooit en er zal nooit een weg van de hel naar de hemel zijn (Lukas 13:24–28).

Preek nr. 518
5 juli 1863

______________________________