IJdelheid der ijdelheden. Alles is ijdelheid. (Prediker 1:2)

Het oog krijgt geen genoeg van horen, nog krijgt het oor genoeg van horen. Net zoals je verlangen naar betekenis nooit kan worden voldaan door je inspanningen onder de zon. Ondanks dat je zintuigen gevoed kunnen worden, kunnen ze nooit gevuld zijn. Zelfs niet in dit informatietijdperk.

Wat hebben we gewonnen? Alleen een verlangen naar een grotere dosis van hetzelfde. Die met zich een grotere kans op afleiding meebrengt en dus een dalende ervaring van tevredenheid.

Is er wezenlijk iets gewonnen van de vooruitgangen in de menselijke geschiedenis?

“Hetgeen er geweest is, hetzelve zal er zijn, en hetgeen er gedaan is, hetzelve zal er gedaan worden; zodat er niets nieuws is onder de zon. Is er enig ding, waarvan men zou kunnen zeggen: Ziet dat, het is nieuw? Het is alreeds geweest in de eeuwen, die voor ons geweest zijn” (Prediker 1:9-10).

Zeker, we bouwen nu ruimtestations in de lucht. Maar dat heeft onze families niet bij elkaar gehouden, toch? Het heeft ons niet bewaard voor dictators en genocide. Het heeft ons onafscheidelijke egoïsme niet uitgeroeid. Nieuwe uitvindingen kunnen onze botten sneller laten genezen maar niet ons hart.

Hoe meer de dingen veranderen, hoe meer ze hetzelfde blijven.

Er is niets nieuws onder de zon.

Is er echt niets nieuws onder de zon? Nee, er is niets nieuws onder de zon. Maar er is een God die regeert boven de zon en Hij doet altijd iets nieuws.

Er is een nieuw verbond gemaakt tussen God en het menselijke geslacht door het bloed van Zijn Zoon Jezus Christus. Er is een nieuw leven wat opkwam uit het lege graf toen Jezus opstond uit de dood met de kracht van eeuwige zaligheid. Er is een nieuw hart wat God aan iedereen geeft die gelooft in Jezus.

Het vormt het begin van een nieuwe schepping die voltooid zal zijn op de grote en laatste dag wanneer God een nieuwe hemel en een nieuwe aarde vestigt. Wanneer Hij een ieder van ons een nieuwe naam geeft.

Waarom? Omdat het werk van Jezus Christus er toe deed. Omdat het betekenis had. Het bracht winst tot stand. Dit werd duidelijk toen Hij over Zijn werk zei: “Het is volbracht!”

Met andere woorden, Zijn werk overwon de vloek die op al ons werk lag door de intrede van menselijke zonde.

En hoewel ons werk, geliefden, nog steeds onder de zon gedaan word — in deze gevallen wereld, die nog steeds niet bevrijdt is van dorens en distels die de aarde teisteren, dat het werk nog steeds  onder spanning, slopend, eentonig en vermoeiend is — kan het nu toch gevuld worden met grote betekenis, duurzaamheid en zin.

Zelfs de kleinste schijnbaar onbelangrijke handeling van het geven van een glas koud water aan de nederigste van Jezus’ discipelen.

En waarom zouden we onze tijd verspillen aan zoiets? Omdat we een nieuw gebod gekregen hebben, om elkaar lief te hebben zoals Jezus ons heeft liefgehad.

Luister naar het werk dat betekenis heeft. Luister naar het werk dat telt. 

Jezus zegt: “Werk niet om het voedsel dat vergaat, maar om het voedsel dat blijft tot in het eeuwige leven, dat de Zoon des mensen u geven zal;  want Hem heeft God de Vader verzegeld. Zij zeiden dan tegen Hem: Wat moeten wij doen, opdat wij de werken van God mogen verrichten? Jezus antwoordde en zei tegen hen:  Dit is het werk van God: dat u gelooft in Hem Die Hij gezonden heeft” (Johannes 6:27-29).

Dit is het werk met blijvende waarde. Dit is het werk wat betekenis heeft. Dit is het werk wat betekenis geeft aan al het andere werk wat je doet.

Salomo vraagt: “Wat winnen we met al ons zwoegen waarmee we zwoegen onder de zon?” Antwoord: “Niets.”

Wat winnen we met het werk van geloven in Jezus Christus? Alles. Het gevolg is een winst die blijft tot in eeuwigheid.

Al het andere… vervliegt. Het is niets.
__

Door Art Azurdia. Pastor van Trinity Church in Portland. 
Origineel: http://trinityportland.com/mediaPlayer/#sermonaudio/75