De dienaar van het Evangelie
____

Overdenking voor 22 augustus | Door Charles Spurgeon
 

En Hij riep Zijn twaalf discipelen bij Zich… de eerste, Simon die Petrus genoemd werd. (Mattheüs 10:1—2)

Lees verder 1 Timotheüs 3:1—13.

Ik zal proberen de overeenkomst te laten zien tussen de roeping van de discipelen en de roeping van een Christelijke dienaar. Je zult zien dat deze roeping als laatste komt. De roeping tot het apostelschap komt niet aan het begin. Petrus is eerst discipel, als tweede evangelist en als derde apostel. Zo wordt niemand speciaal apart gezet om Christus te dienen of in het apostelschap te delen voordat hij Christus zelf gekend heeft, en totdat hij als tweede zelf alle gewone taken van goede Christelijke dienst volkomen heeft uitgevoerd.

Sommige mensen draaien dit om. Soms worden jonge mannen aangesteld als Christelijke dienaar van het Evangelie zonder dat ze ooit gepreekt hebben, de zieken bezocht hebben, de onwetenden onderwezen hebben en alle kennis van Evangelie-ervaring missen dan alleen dat kleine beetje van zichzelf. Ik geloof dat dit een radicale en fatale fout is. Broeders, we hebben niet het recht om een broeder te vertrouwen in de Evangeliebediening totdat hij eerst zijn eigen bekering bewezen heeft, totdat hij niet alleen bewezen heeft een goede werker te zijn maar nog meer.

Als hij niet in de kerk kan werken voordat hij zich voordoet als een dienaar van het Evangelie is hij nergens goed voor. Als hij zijn plichten van zijn lidmaatschap niet met ijver en energie uit kan voeren, en als hij thuis geen toegewijd man blijkt te zijn, dan voel je niet de leiding van Gods Geest om hem als dienaar van het Evangelie te laten dienen. Niemand heeft het recht tot het ambt van Evangeliedienaar tot hij heeft laten zien dat hij echt toegewijd is aan Christus doordat hij Hem en anderen gediend heeft.

Ter overdenking: De Evangeliebediening is een roeping, geen carrière. Paulus had geen twijfels (Romeinen 1:1; 1 Korinthe 1:1; Galaten 1:15). Ook hij werd in stappen geroepen (Handelingen 9:4–6; 11:25–26; 13:1–2).

Preek nr. 702, 22 augustus (onbekende datum)

______________________________