Overdenking voor 8 December | Door John Piper | Desiring God

Waar is de pasgeboren Koning van de Joden? Want wij hebben Zijn ster in het oosten gezien en zijn gekomen om Hem te aanbidden. (Mattheüs 2:2)

Steeds weer verbijstert de Bijbel onze nieuwsgierigheid naar hoe bepaalde dingen konden gebeuren. Hoe heeft deze “ster” de wijzen van het oosten naar Jeruzalem gekregen?

Er staat niet dat hij hen leidde of hen voor ging. Er staat alleen dat ze een ster zagen (vers 2), en naar Jeruzalem kwamen. En hoe ging de ster hen voor in de kleine 8 kilometer lopen van Jeruzalem naar Bethlehem zoals vers 9 zegt? En hoe stond hij boven de plaats waar het Kind was?

Het antwoord is: Dat weten we niet. Er zijn talloze pogingen om het uit te leggen in termen van combinaties van planeten, kometen, supernova’s of wonderbaarlijke lichten. We weten het gewoon niet. En ik wil je vermanen om je niet bezig te gaan houden met het ontwikkelen van theorieën die uiteindelijk alleen een vermoeden blijven en vrij weinig spirituele betekenis hebben. 

Ik riskeer een generalisatie als ik je waarschuw: Mensen die zich bezig houden met zaken als hoe de ster werkte, hoe de Rode Zee zich splitste, hoe het manna viel, hoe Jona overleefde in de vis en hoe de maan zal veranderen in bloed, zijn meestal mensen die, zoals ik dat noem, een grens opzoekende mentaliteit hebben. Je ziet in hen geen diepe koestering van de grote centrale zaken van het Evangelie — de heiligheid van God, de afschuwelijkheid van de zonde, de hulpeloosheid van de mens, de dood van Christus, de rechtvaardiging door alleen het geloof, het heiligmakende werk van de Geest, de heerlijkheid van Christus’ wederkomst en het laatste oordeel. Ze lijken je altijd mee te nemen op een zijspoor met een nieuw artikel of boek. Er is weinig centrale blijdschap.

Maar wat duidelijk is over het onderwerp van deze ster is dat het iets doet wat het niet alleen kan doen: het leidt de wijzen naar de Zoon van God om Hem te aanbidden. 

Er staat, in Bijbels denken, maar één Persoon achter die intentionaliteit in de sterren — God zelf. 

De les is dus duidelijk: God begeleidt buitenlanders naar Jezus Christus om Hem te aanbidden. En Hij doet dat door globale — misschien zelfs universele — invloed en macht uit te oefenen om dat gedaan te krijgen. 

Lukas laat zien dat God het hele Romeinse Rijk beïnvloed zodat de inschrijving precies op tijd komt om een maagd naar Bethlehem te krijgen om met haar bevalling profetieën te vervullen. Mattheüs laat zien dat God de sterren aan de hemel beïnvloed om buitenlandse wijzen in Bethlehem te krijgen zodat ze Hem kunnen aanbidden. 

Dit is Gods ontwerp. Hij deed het toen. Hij doet het nu nog steeds. Zijn doel is dat de volken — alle volken (Mattheüs 24:14) — Zijn Zoon aanbidden.

Dat is Gods wil voor iedereen in je kantoor op het werk, in je buurt en in je huis. Zoals Johannes 4:23 het zegt: “De Vader zoekt wie Hem zo aanbidden.”

Aan het begin van Mattheüs zien we nog steeds het “kom en zie” patroon. Maar aan het einde is het patroon “ga en vertel.” De wijzen kwamen en zagen. Wij moeten gaan en vertellen. 

Maar wat niet anders is, is dat het doel van God het verzamelen van de volken is om Zijn Zoon te aanbidden. Het vergroten van Christus door de withete aanbidding van alle volken is de reden waarom de wereld bestaat.

__