Aanbidding in onweer
____

Overdenking voor 17 september | Door John Piper | Desiring God
 

Want zoals de bliksem flitst van de ene plaats onder de hemel en naar de andere plaats onder de hemel licht, zo zal ook de Zoon des mensen zijn op Zijn dag. (Lukas 17:24)

Ik vloog ’s nachts van Chicago naar Minneapolis, ik was bijna alleen in het vliegtuig. De piloot kondigde aan dat er een onweersbui boven Lake Michigan en in Wisconsin was. Hij zou uitwijken naar het westen om turbulentie te voorkomen. 

Terwijl ik daar in een diepe duisternis zat te staren werd de hele hemel opeens helder van licht, een grot van witte wolken strekte zich uit tot 6 kilometer onder het vliegtuig en vervolgens was het verdwenen.

Een seconde later explodeerde er een tunnel van licht van het noorden naar het zuiden over de horizon, en opnieuw verdween het in de duisternis. Al snel was de bliksem bijna constant en vulkanen van licht barstten uit de wolkenravijnen en ver vanachter de witte bergen.

Ik zat daar en schudde bijna in ongeloof mijn hoofd. O Heere, als dit maar vonken zijn van het slijpen van Uw zwaard, hoe zal de dag van Uw komst dan zijn! Ik herinnerde me de woorden van Christus: “Want zoals de bliksem flitst van de ene plaats onder de hemel en naar de andere plaats onder de hemel licht, zo zal ook de Zoon des mensen zijn op Zijn dag” (Lukas 17:24).

Zelfs als ik me nu het zicht herinner, is het woord heerlijkheid vol gevoel voor mij. Ik dank God dat Hij elke keer weer mijn hart heeft wakker geschud met een verlangen naar Hem, om Hem te zien, te zitten aan het feestmaal van het Christelijke Hedonisme en de Koning van de Heerlijkheid te aanbidden. De feestzaal is heel groot.